نظر هیئت عالی در این باره نظر داد:
رفتار موضوع سوال را به لحاظ فقد عنصر قانونی نمیتوان قابل تعقیب دانست.
و در نظر اتفاقی به تفصیل آمد که:
لایک کردن یا تایید گفتار یا رفتار مجرمانه در فضای مجازی جرم نیست. بنابر اصل تفسیر محدود در قوانین، کیفری صرف پسندیدن یا لایک کردن مطلب را نمیتوان به عنوان عضویت همراه با سوءنیت در این صفحات تلقی کرد حتی زمانی که کاربری زیر پستهایی که حاوی محتوای مجرمانه است اقدام به کامنت گذاری میکند باید دید آیا نظر وی همراهی با آن محتوای مجرمانه است یا خیر؟ چنانچه فقط اقدام به اعلام نظر خود کرده باشد بنا بر اصل بیست وسوم قانون اساسی که بیان داشته تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمیتوان به صرف داشتن عقیدهای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد. بایستی آن را حمل بر آزادی بیان کرد مگر آنکه محتوای پیام یا پیام یه کامنت کاربر خود حاوی مطلبی باشد که انتشار آن برابر قوانین جرم محسوب شود بنابراین صرف مشاهده و لایک کردن را نمیتوان همراهی با اهداف مطالب آن صفحه و در نتیجه جرم دانست؛ چراکه احراز قصد مرتکب از انجام فعل مجرمانه که از ارکان تشکیل دهنده هر جرم است در اینجا ناممکن است این رفتار در نظام حقوقی ایران حتی در قانون جرایم رایانه‌ای عنوان مجرمانه ندارد.
