مهران محرمیان اعلام کرد: ابزار چک رمزدار، ابزاری است که قدمتی تقریبا چند ده ساله دارد و زمانی ایجاد شد که هنوز حواله ساتنا، حواله پایا و ابزارهای جایگزین وجود نداشت. با استفاه از ابزار چک رمزدار، یک ارتباط بین بانکی به وجود آمد و براساس توافقاتی که صورت گرفت، مقرر شده بود که در پرداخت‌های بین بانکی در محل‌هایی مثل دفترخانه‌ها، مردم بتوانند از این ابزار استفاده کنند.

اما مشکلاتی در حوزه تسویه و همچنین مسائلی از جمله اینکه تا زمانی که چک رمزدار را به شعبه بانکی نبرده و برای وصول آن اقدام نشود، امکان استعلام آن وجود ندارد و همچنین موارد دیگر باعث شد که بانک مرکزی از ابزارهای جایگزین این چک استفاده کند.

طبیعتا امروز مردم برای این کار می‌توانند از حواله‌های خرد مثل پایا یا حواله‌های کلان مثل ساتنا که در شبکه بانکی موجود است استفاده کنند. اما برای استفاده از ابزارهای مالی در محل‌هایی مثل دفاتر اسناد رسمی که برای امضای اسناد نیاز به چک است، شبکه بانکی ابزار چک تضمینی را جایگزین چک رمزدار کرده و چک رمزدار به تدریج از شبکه بانکی حذف می‌شود. با این حال باید تاکید کرد که حذف چک رمزدار با یک زمانبندی اعلامی حذف می‌شود و این چک در حال حاضر در شبکه بانکی صادر می‌شود، اما حذف آن به تدریح صورت می‌گیرد.

وقتی مردم چک تضمین شده را از شبکه بانکی دریافت می‌کنند، گیرنده چک بانکی تضمین شده می‌تواند در همان لحظه از همه ابزارها مثل برنامه‌های هوشمند، خود پردازها، روش‌های پیامکی، اینترنت بانک و موبایل بانک، برای استعلام چک استفاده کند و قادر می‌شوند در لحظه از اصالت چک در شبکه بانکی مطلع شوند.

سوالی که ممکن است مطرح شود این است که از لحظه‌ای که ممنوعیت چک رمزدار در شبکه بانکی اعلام شود، یک مهلت زمانی دیگر برای نقد شدن چک‌های رمزداری که از قبل صادر شده است، ارائه می‌شود تا فرصت نقد شدن برای چک‌های صادر شده از قبل نیز  فراهم شود.