بعضاً طرحهایی که در مجلس مطرح میشود با کارشناسی دقیق و خوبی همراه نبوده و ممکن است با تصویب بعضی از این طرحها جامعه نه تنها نتواند از آن بهرهمند شود بلکه ممکن است با انبوه مشکلات روبرو شود لذا در تصویب طرحها و لوایح باید ابتدا با نگاه حل مشکلات مردم و کشور از نظر کارشناسیهای ارائه شده، متقن باشد و اینکه نمایندگان بتوانند لایههای پشت هر طرح و لایحه را شناسایی و ببینند در سایه تصویب قانون در این عرصه چه بخشی از جامعه بهرهمند میشود و چه بخشی از جامعه محروم؛ در این صورت است که امیدآفرینی ایجاد و به قانونمحوری کمک میشود. در غیر این صورت اگر ما قوانینی را تصویب کنیم که فعالیت سالم در جامعه را تحت تاثیر قرار دهد ممکن است به ناچار بخشی از جامعه را به دور زدن و نقض قانون، قانونگریزی و حتی در جاهایی به قانونستیزی وادارکنیم. پس مشاوره دادن به نمایندگان در این عرصه میتواند بسیار ارزشمند باشد تا طرحها و لوایحی که وارد مجلس میشود و به تصویب میرسد آرمانی نباشد و واقعی باشد زیرا در بسیاری از طرحها و لوایح به دلیل اینکه آرزوها را به قانون تبدیل میکنیم نه تنها کمکی به بهبود اوضاع نمیکند بلکه با انجام نشدن آن قوانین آرمانی، یک زنجیره شکست در طرحهای مصوب و ناامیدی به مرور در جامعه ایجاد میشود.
برای حل مشکلات باید یک نگاه جهانی و یک نگاه سرزمینی داشته باشیم. اولین کاری که برای هر تصمیمگیری انجام میدهد این است که بررسی میکند آیا این اقدام ضرورت دارد یا خیر، این ضرورت پنج ویژگی باید داشته باشه که مهمترین آن برآورد احتمالی نتایج طرحها است. دومین ویژگی، میزان ریسکپذیری طرحها برای هر بخشی است یعنی میزان ریسک طرح، کدام حوزهها را در بر میگیرد؛ به طور مثال طرح آموزشی مینویسیم اقتصاد را تحت تاثیر قرار میدهد، یا طرح اقتصادی مینویسیم آموزش را نابود میکند، طرح فرهنگی مینویسند امنیت را به خطر میاندازد، زیرا فقط در همان حوزه تخصص دارد و ریسکهای حوزههای دیگر را نمیبیند. زمان لازم برای اجرای طرح و بودجه و هزینه برای اجرای طرح از دیگر ویژگیهای استانداردهای جهانی است.
در دنیا اگر یک فناوری اختراع شد باید در قانونگذاری برای آن پیشرو باشیم، امروز متخلفان و مجرمان از فناوریها برای اعمال مجرمانه استفاده میکنند. مانند رمزارزها و هوش مصنوعی؛ اگر ابتدا آن کسانی که در عرصه سیاستگذاری هستند خودشان اشراف لازم نسبت به این حوزههای فناوری پیدا کنند میتوانند آسیبهای آن را بشناسند و برای مقابله با آن برنامه ارائه کنند.